Tom Powell, 'Canons', Hydra, oil on wood.
We
are whispering words bright as the stars
and
as the latter fall
decades
have gone by.
We
are strolling alleys to stairs
and
all is secretive & primary
each
step is a year.
Oh,
what it really means to grow!
To
be & become
a
selection of memories & experiences
some
left neglected, disapproved.
What
it really means to age
alike
houses, trees
to
expand your existence
&
its weathering
across
soils & seas.
It’s
still early at night
early
in life
no
remarkable wounds have occurred
no
strong beliefs have solidified,
and
we are strolling places
hand
in hand
shoulder
to shoulder.
Canons’
sounds will pierce through the darkness of the night
the
remoteness of the is-land
and
as
if stars are falling
we
will be soon making wishes
from
here
to
where the sea will take our adulthood.
Samothraki,
June 2018.
Younger
memories from Hydra,
awaken
by Tom Powell’s ‘Canons’.
|
Καμία. Τα χωρίζουν 32 χιλιόμετρα, ένα όρος, ένα τεράστιο δάσος και τα “σύνορα” νομών Βοιωτίας και Αττικής. Απ’ όσους οδηγούς έχουν σταματήσει ανά τα χρόνια έξω από το εξοχικό μας στον Κάτω Λουτρόπυργο για να ζητήσουν οδηγίες, κανείς ποτέ δεν κατευθύνθηκε προς τον Πάνακτο, ή προς τα Δερβενοχώρια. Κι εμείς ποτέ δεν θεωρήσαμε ότι ο Πάνακτος ή τα Δερβενοχώρια είναι κοντά προκειμένου να πάρουμε το αυτοκίνητο και να πάμε βόλτα προς τα εκεί. Πώς γίνεται λοιπόν μία φωτιά που είχε ξεκινήσει στον Πάνακτο Βοιωτίας να βρίσκεται δύο μέρες μετά στον Άνω Λουτρόπυργο, και συγκεκριμένα δίπλα στην Ολυμπία Οδό; Και πως γίνεται άλλες δύο μέρες μετά από αυτό η φωτιά να έχει σχεδόν κάνει κύκλο περνώντας από τα Μέγαρα και να έχει επιστρέψει στην Οινόη; Βρισκόμαστε μπροστά στην κατάρρευση της οικειότητας, αντιμέτωποι με την αδυναμία πλέον να ορίσουμε τι μας είναι γνώριμο. Το γνώριμο γίνεται γρήγορα άγνωστο, ακόμα και άγονο. Οι αναμνήσεις δεν βρίσκουν τόπο να σταθούν · μετά από κάθε οριοθέτησή του
Comments
Post a Comment