Poetic Movements

Α πρίλης 1988 – Σαμοθράκη Η άνοιξη στο κάμπινγκ έβγαζε πρωτόγονα συναισθήματα στους λ ιγοστούς ενοίκους του. Τα ξεραμένα φύλλα που είχαν συσσωρευτεί έμοιαζαν με λόφους, που οι σκιές τους στο σκοτάδι της νύχτας τους έκαναν απειλητικότερους. Αυτοί οι μικροί και από τον αέρα φερόμενοι λοφίσκοι ξεραΐλας έρχονταν σε πλήρη αντίθεση με τα πράσινα χορτάρια και τις μαργαρίτες που φύτρωναν άναρχα, σχεδόν οργασμικά, όπου έβρισκαν χώρο. Εάν άφηνες την φαντασία σου ελεύθερη, τότε εκείνη μπορούσε να σου παίξει τα πιο περίεργα παιχνίδια, ιδίως τις ώρες που γεφύρωναν τα μεσάνυχτα με το ξημέρωμα. Με τον καιρό ακόμα νεφελώδη και ενίοτε βροχερό, το κάμπινγκ της Σαμοθράκης δεν προσφερόταν για κατασκηνωτές Απρίλη μήνα. Για όσους είχαν τροχόσπιτα στον χώρο, τα πράγματα ήταν πιο εύκολα. Ωστόσο, λίγοι έμεναν για πάνω από μία εβδομάδα συνεχόμενα. Οι περισσότεροι προτιμούσαν να πηγαινοέρχονται Παρασκευοσαββατοκύριακα από την Αλεξανδρούπολη ή την Κομοτηνή ή και την Καβάλα. Είχε μόλις περάσει

  There is the night that covers steps in uncertainty made. There is a slow truth unsuited to the plans of progression. There is the untold hope that tomorrow we’ll all be different. There is a thought withheld equivalent to a promise never worded. There, I see you sleeping once more behind the veil of memory. You turn sides and the lilacs shiver not to blossom but to fly far. And there is a quiet rain now falling aimlessly on time endlessly in this garden. April 2023, Athens. Photograph: Acheloos river, Greece; Sept. 2022.