Poetic Movements

  Κλείνουν τα σπίτια όπως οι ώρες· ένα ένα λεπτό το λεπτό. Η θάλασσα κυλά στα σκοτεινά μια βελούδινη κουβέρτα στα πόδια μας. Ανάμεσα απ’ τα πλατάνια ξεχύθηκε ο ουράνιος θόλος έναστρος κι αχαρτογράφητος. Αλλά τα μάτια σου που είχαν φωτιστεί στο ηλιοβασίλεμα έλαμπαν απ’ τ’ άστρα περισσότερο· περισσότερο κι απ’ τη φωτιά που λόχευε ένα όνειρο στη θάλασσα. 11-12 Σεπτέμβρη 2021, Σαμοθράκη. Φωτογραφία: 26 Αυγούστου 2021, Σαμοθράκη.

Plane leafs fell like stars crossing the summer night sky; effortlessly. The wind was mellow, but grew stronger as time passed and seawaves occasionally touched our toes. There were white bedsheets flying in the air, yet staying immobile; an alternate sea of stability. We reached for the crisp air our tongues thirsty our senses seeking completion; one arm extended to the North another holding on to the night-blooming jasmine the body torn apart and reconjured by the exceeding imagery. As the night progressed and devoured the mind's capacity I thought I saw people having climbed on the castle's edge; silhouettes in secret waving goodbye to a season's end. Late August – early September 2021, Samothraki. Photograph: Th é rma, Samothraki; 21 Aug. 2021.