Poetic Movements

I. You cross a shadow by your fingers strolling another careless wind. II. Love is a blinded light and you only see a star letting go against time. III. Numb is the sound your words your face morphs and a woman happens to cry. IV. A little death I told you is our only common ground. V. I’ve seen the sun I know him he’s restless when he dies. VI. I’ve lost the mirrors me portrayed it was the day I crossed the layer of your eyes. VII. In blackness and in infinity I give you my hands I’ve fallen over this mountain many times. VIII. Scars in blood white it’s alright I’ve never owned the light. IX. To pull someone through time phenomenal but what a greater curse. 

Ι. Μας αντίκρυζε μανιασμένη η θάλασσα και δε μπορούσαμε να ξεχωρίσουμε αν μας έδιωχνε ή ζητούσε να μας κρατήσει. Μήτε γλάρος μήτε δελφίνι δε φαίνονταν στον ορίζοντα μονάχα λίγοι κλέφτες μεθυσμένα χορεύαν στον αέρα σα να ‘χαμε πιάσει κάποια ανθισμένη στεριά.  Οι ναυτικοί μιλούσαν για τον Αίολο λες και μόλις εκδικητικά είχε ξαμολήσει στην πλεύση μας τ ’ασκιά του ορθάνοιχτα. Για μια στιγμή η γη καθώς ξεμάκραινε μας έστειλε δυο κουβέντες που καθένας τις άκουσε αλλιώς. Το πλοίο έπιασε την ξένη στεριά και κατάπιε τη μέρα. II . Τα λόγια της αυτά φωτίζουν σαν φάρος τα βράδια που φοβάμαι πως εκεί για πάντα έχασα την ψυχή μου∙ κι απομένει μαζί ένα σώμα δίχως φτερά και δίχως θέληση∙ που πλέον δε γνωρίζω. Στην ομίχλη του Παραδείσου χάνονται μορφές ανθρώπινες ή και όχι κι ίσως φταίει που ζήλεψε ο Άδης τους πεθαμένους να δίνονται πλέον σ’ αλλουνού ποταμού τα νερά∙ και τις...

Η αλμύρα γράφει πάνω στο σώμα μια γλώσσα ανύπαρκτη όσα ζητούν οι άνθρωποι είναι λάθη μικρά της σκέψης και στον αφρό μουρμουρητό η μοίρα του κόσμου τούτου. Μαντήλια κρατάνε στα μαλλιά θαλάσσια μυστικά κουβέντες ύστερες καθώς αλλάζει το σώμα απ’ της γης τις απαιτήσεις αφήνεις την έλξη του νερού ως μέσα σου να φτάσει. Κάθε λέξη αποτυπωμένη μες στη μνήμη μα ανακαλείς πρώτα κάθε φοράς περπάτημα κι αν ίπτασαι ή όχι κάπου πάνω σου στεγνώνει η σταγόνα ενός αφρού. Δεν υπάρχουν καράβια στη θάλασσα αυτή κι όταν βρέχει τα κύματα ξεβγάζουν μονάχα γράμματα κλεισμένα σε μπουκάλια μιας γλώσσας ανύπαρκτης. Να πας και να ‘ρθεις απ’ το ‘να τέλος της γης ως τ’ άλλο να πας και να ‘ρθεις και να περάσουν τα χρόνια ενώ κάποιος θα χαϊδεύει στην παραλία την κιθάρα του και κάποιος άλλος το χώμα θα το χορεύει με μια τρομπέτα∙ κι ακόμα εδώ ο αφρός θα σου μιλά γράφοντας γλυκά στο σώμα όσα έμαθε κρεμάμενος από ξανθά μαλλιά κ...

Μια τριχιά καθώς κρέμεται απ’ το φεγγάρι σε κρατά ακόμα εδώ με τα πόδια στη γη κι ας προσπαθείς ψηλότερα κοντά του να φτάσεις. Μια τριχιά ξεφτισμένη σαν από άγκυρα πλοίου στα νερά ανάποδα και στο τρένο το βραδινό χαζεύεις τα φώτα από κοιμισμένες πόλεις. Όλα είναι ίδια. Μικρά αστέρια στο στερέωμα πυγολαμπίδες της στιγμής σκιά στο σκοτάδι και μια ιστορία μικρή. Λόγια που χάνονται πριν σκεφτείς το ξημέρωμα σε ξέρω από παλιά από τότε που το φεγγάρι διακοσμούσε μοναχά τον βραδινό ουρανό. Νύχτες δίχως φως και ο δρόμος είναι πάντα πιο ξεκάθαρος βουνά ως το τέρμα του ορίζοντα και η φλέβα στο μέτωπό σου πάλι διαγράφει. Κοιτάς την τριχιά κλείνεις την άκρη της στη χούφτα σου την άγρια υφή της στο απαλό σου δέρμα και συνειδητοποιείς πως στη δεύτερη χρήση θα σπάσει∙ είτε στο φεγγάρι είτε στη γη λοιπόν. Σε ξέρω από τότε που έχεις αυτή τη φλέβα στο μέτωπο. Όλα μοιάζουν ίδια και ξημ...

  It is quite now you can smell the immanent sunshine and sense the dying lights on the street touch the soft breeze brought here by some distanced sea.   It is quite and just now one place drops into another diving upwards sinking towards Betelgeuse. I’ve never desired anything more but to make this quietness mine seduce its makers and place it instead sinking in my soul. The birds are flocking the sky already and there is a bag in the corner that needs to be packed the sky is dropping after all and the colours are nightmares. Inconsistently the birds are pulling their wings away and as the horizon is melting you try to find words or wings but either were ever made for you. There is a bag in the corner stars are warriors imprinted in the night’s velvet but this is a different time. There is a bag in the corner same bag in different place what were the words exactly? ...