Στα δάχτυλά σου θύμησες ενός αλλοτινού χειμώνα · το βραδύ γίνετ΄ όνειρο και τ’ όνειρο βροχή. (Εδώ μένεις και ας έρχεσαι απ’ τ’ άστρα τ’ ουρανού.) Ήμουν παιδί όταν σ’ άγγιξα πρώτη φορά σαν ανεμώνα κι η θάλασσα ευθύς βούτηξε στα μάτια σου αλμυρή. Σεπτέμβριος 2022, Σαμοθράκη.
Poems, short stories and research diaries by Dr. Eleni Kotsira #poeticmovementsblog