Poetic Movements

In this quietness the greater than the city’s void your soul exhales. Cold moon cold breadth the atmosphere is crisp & you are asking for white mornings. So unsettled your being is you feel the storm thundering within you. Resounding silence eerie night a morning standing still away from us. January 2022, Athens. Photograph: February 2021, Athens.   

  The eyes are happy with a bit of sun and a gentle breeze. Play and rest are two ever-changing categories. Sounds can be equally acknowledged or ignored; but they are always noted. To retreat to stay remote is the ultimate path to building up strength. Cherish yourself with your utmost attention because no one else is going to. Spring 2021, Athens. Photo: the Whiskeys; October 2020, Samothraki.

  In the furthermost of summers I picture your face your smile your eyes; uncertain and in agony again dived. There’s an echo in the atmosphere thundering between the mountains like a man breathing beneath the sheets; it’s approximate and like you undone. January 2022, Athens. Photograph: Kipoi, Samothraki; 8.8.2021.

Last days of 2021 Tranquillity Of space Vision Mind & Being     Hydra, December 2021

Στις μικρές πτυχές του χρόνου εδώ · στην ησυχία που μόνο τα κύματα επιφέρουν · εδώ ας μιλήσουμε γι’ αυτά που κανείς μας δεν ξέρει. Εδώ σε κοίταξα ξανά απρόσκοπτα κι είχαν περάσει χρόνια · κι ήσουν πάντα η ίδια. Στην απλότητα ένα άγγιγμα απαλό · ένα χαμόγελο στα χέρια σου. Ω, εσύ, που ποτέ δεν θα γεράσεις! – πώς είναι να μας βλέπεις σώματα και εποχές ν’ αλλάζουμε; Υπνηρός χειμώνας · το μυαλό βουτηγμένο σε νερό θαλασσινό αναμένει την έκρηξη της άνοιξης. Στο χαμηλό λιμάνι παφλασμός και παύση παφλασμός και παύση· μίλα μου. Ύδρα, Δεκέμβρης 2021.